Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013

"Seminar on outdoor education, landscape qualities and outdoor education facilities" (Part ΙI)

Αναλυτική Περιγραφή του Προγράμματος

1η Ημέρα

  •    Η πρώτη ημέρα ξεκίνησε με μία εισαγωγή στο σεμινάριο και στο πρόγραμμά του καθώς και μία γενική εισαγωγή σχετικά με την υπαίθρια εκπαίδευση. Στη συνέχεια ακολούθησε ένα "παιχνίδι γνωριμίας" προκειμένου να μπορέσουμε να γνωριστούμε μεταξύ μας, να εμπεδώσουμε όλα τα ονόματα αλλά και τις χώρες καταγωγής, κάτι που θα μας βοηθούσε να "δέσουμε" και να πορευτούμε μαζί για το υπόλοιπο του προγράμματος.

Παιχνίδι Γνωριμίας


Ακολουθώντας τις οδηγίες του συντονιστή της ομάδας σταθήκαμε σε έναν κύκλο με τυχαία σειρά. Ξεκινώντας πρώτος ο ίδιος μας εξήγησε ότι καθένας από εμάς θα έπρεπε να συστήνεται λέγοντας το όνομά του, τη χώρα καταγωγής του και κάνοντας μία χαρακτηριστική κίνηση που να τον αντιπροσωπεύει. Ο επόμενος θα έπρεπε να επαναλαμβάνει όσα είπαν οι προηγούμενοι και έπειτα να συστήνεται. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να συστηθούμε όλοι και, ομολογουμένως, αποδείχθηκε πολύ βοηθητικός στο να μπορέσουμε πολύ σύντομα να μάθουμε όλα τα ονόματα αλλά κυρίως να χαλαρώσουμε και να νιώσουμε πιο οικεία και άνετα με την ομάδα!


  • Ακολούθησε συζήτηση στα πλαίσια της ολομέλειας, όπου ο καθένας από εμάς παρουσίασε τον εαυτό του, αναφέροντας ότι θεωρούσε σημαντικό να μοιραστεί προκειμένου να τον γνωρίσουν λίγο καλύτερα οι υπόλοιποι συμμετέχοντες (ποιος είναι, πού εργάζεται, ποια η οικογενειακή του κατάσταση, γιατί επέλεξε το πρόγραμμα κ.τ.λ).    

  • Στη συνέχεια, στα πλαίσια των πρωινών συνεδριάσεων, προσεγγίσαμε την έννοια της "υπαίθριας εκπαίδευσης", ως προς τις θεωρίες και τις έννοιες που την περιβάλλουν και την συγκροτούν. Επιπλέον, σταθήκαμε ιδιαιτέρως στον τρόπο λειτουργίας της υπαίθριας εκπαίδευσης αλλά και στη θέση και το ρόλο που κατέχει στο ισλανδικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ακόμα αναφερθήκαμε σε θεωρητικό επίπεδο στην έννοια της "ομάδας" αλλά και σε διάφορες τεχνικές και προσεγγίσεις για τη δημιουργία και την ενίσχυση ομάδων εργασίας.


                                                                                  
                               























  • Μετά από ένα διάλειμμα για ελαφρύ μεσημεριανό γεύμα ακολούθησαν οι απογευματινές δραστηριότητες ή αλλιώς τα "υπαίθρια εργαστήρια". Μέσα από μία σύντομη διαδρομή με τα πόδια, σε λιγότερο από πέντε λεπτά βρεθήκαμε σε ένα υπέροχο καταπράσινο πάρκο!


  • Οι πρώτες υπαίθριες δραστηριότητες είχαν να κάνουν με το "Χτίσιμο της Ομάδας". Όπως μας εξήγησε ο συντονιστής η δημιουργία μιας ομάδας πρέπει να στηρίζεται σε γερές βάσεις, τόσο ως προς τη συνεργασία όσο και ως προς την εμπιστοσύνη και αυτό ακριβώς θα επιχειρούσαμε να "χτίσουμε" μέσω υπαίθριων παιχνιδιών.


Χτίσιμο Ομάδας (Team Building)


Δραστηριότητα 1
Κάθε συμμετέχοντας επέλεγε τυχαία έναν άλλο μέχρι να σχηματιστούν οχτώ δυάδες. Σε επίπεδο δυάδας, λοιπόν, και ακολουθώντας συγκεκριμένους βηματισμούς τους οποίους μας είχε υποδείξει ο συντονιστής (π.χ ο ένας βηματισμό αλόγου, ο άλλος βηματισμό καγκουρό ή ο ένας έκανε τρία βήματα μπροστά και ένα πίσω και ο άλλος τρία βήματα πίσω και ένα μπροστά) έπρεπε να ακουμπήσουμε το ζευγάρι μας. Όταν καταφέρναμε να ακουμπήσουμε το ζευγάρι μας αντιστρέφαμε τους ρόλους. Όλο το παιχνίδι πραγματοποιήθηκε εντός συγκεκριμένων ορίων στο χώρο. Το παραπάνω παιχνίδι μας έδωσε την ευκαιρία να αφεθούμε, να απαλλαγούμε από το άγχος της πρώτης μέρας και να διασκεδάσουμε με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας!




Δραστηριότητα 2:
Ο σκοπός της δεύτερης δραστηριότητας ήταν να αντιληφθούμε και να εμπεδώσουμε την σημασία που έχει στο χτίσιμο μιας ομάδας η εμπιστοσύνη. Για να το πετύχουμε αυτό χωριστήκαμε και πάλι σε δυάδες. Σε κάθε ζευγάρι ο ένας έδενε τα μάτια του με ένα μαντήλι ώστε να μην βλέπει. Όλα τα ζευγάρια μπήκαμε σε σειρά με πρώτο στη σειρά τον συντονιστή ο οποίος άρχισε να περπατάει στο χώρο και όλα τα ζευγάρια έπρεπε να τον ακολουθούν. Το μέλος από τα ζευγάρια που έβλεπε έπρεπε να καθοδηγεί το άλλο μέλος που δεν έβλεπε χωρίς όμως να έχουν λεκτική επικοινωνία. Έπρεπε, λοιπόν, το κάθε ζευγάρι να έχει καθορίσει από πριν μία μορφή επικοινωνίας, μη λεκτικής, ώστε όχι μόνο να μπορέσει να καθοδηγήσει ο ένας τον άλλο, αλλά και να τον προφυλάξει από εμπόδια ή να τον βοηθήσει να τα ξεπεράσει. Μετά το τέλος της πρώτης διαδρομής τα μέλη των ζευγαριών αντέστρεφαν τους ρόλους, έτσι ώστε να περάσουν όλοι τόσο από τη θέση του καθοδηγητή όσο και από αυτή του καθοδηγούμενου. Μέσα από την παραπάνω δραστηριότητα καταφέραμε να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλο, αφού νιώσαμε πώς είναι να εξαρτάσαι από κάποιον άλλο αλλά μπορέσαμε ταυτόχρονα να αντιληφθούμε ότι η εμπιστοσύνη δε χτίζεται με "λεκτικές υποσχέσεις" (π.χ "εμπιστεύσου με, εγώ θα σε βοηθήσω") αλλά χτίζεται και αποδεικνύεται μέσα από πράξεις (π.χ ο ένας αφήνεται εντελώς γιατί εκ των πραγμάτων δε μπορεί να δει και ο άλλος αναλαμβάνει όλη την ευθύνη να τον καθοδηγήσει σωστά αλλά και να τον προστατέψει).








Δραστηριότητα 3:
Σε αυτή τη δραστηριότητα η ομάδα έπρεπε να εργαστεί συνολικά. Σε ευθεία σειρά είχαν τοποθετηθεί ξύλινες, μικρές σχετικά σανίδες ανάλογες με τον αριθμό των συμμετεχόντων. Κάθε ένας έπρεπε να πατήσει επάνω σε μία σανίδα. Ο συντονιστής μας προκάλεσε να φανταστούμε ότι βρισκόμαστε σε μία λίμνη γεμάτη από κροκόδειλους και οι σανίδες είναι το μοναδικό μέσο που μας παρείχε ασφάλεια, οπότε δε θα έπρεπε για κανένα λόγο να κατέβουμε από αυτές αν θέλαμε να παραμείνουμε ασφαλείς. Στη συνέχεια ζήτησε από όλους μας να πούμε την ημερομηνία και το μήνα γεννήσεώς μας. Αφού απαντήσαμε όλοι, χωρίς να γνωρίζουμε το σκοπό της ερώτησης, ήρθε και η δεύτερη πρόκληση. Μας ζήτησε να μπούμε στη σειρά ανάλογα με τον μήνα και την ημερομηνία γέννησης. Αυτό σήμαινε πως έπρεπε να αλλάξουμε τη θέση που στεκόμασταν επάνω στις σανίδες, προκειμένου να βρεθούμε στη σωστή σειρά, χωρίς βέβαια να πατήσουμε κάτω ... γιατί παραμόνευαν οι κροκόδειλοι! Η πρώτη απόπειρα για αλλαγή θέσεων δεν ήταν επιτυχής. Ταυτόχρονα δύο ή και τρεις συμμετέχοντες προσπαθούσαν να αλλάξουν θέση με τη βοήθεια μόνο των διπλανών τους. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα κάποιοι να χάσουν την ισορροπία τους και να πέσουν από τις σανίδες. Ο συντονιστής επισήμανε την αποτυχία της προσπάθειας και μας ζήτησε να αναλογιστούμε τους λόγους για τους οποίους η προσπάθεια δεν ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Μετά από σύντομη συζήτηση καταλήξαμε στο συμπέρασμα πως στα πλαίσια μιας ομάδας για την επίτευξη ενός στόχου πρέπει ολόκληρη η ομάδα να συντονίζεται και όλα τα μέλη να συνεργάζονται για τον ίδιο σκοπό. Αποφασίσαμε, έτσι, στη δεύτερη προσπάθειά μας να μη γίνονται ταυτόχρονα κινήσεις από δύο ή και περισσότερα άτομα αλλά να συντονιζόμαστε όλοι στην προσπάθεια του καθενός να αλλάξει θέση. Πραγματικά, ένας ένας καταφέραμε να βρεθούμε όλοι στη σειρά που μας αναλογούσε χωρίς να χάσουμε την ισορροπία μας, αφού τώρα όλοι ήταν συγκεντρωμένοι σε κάθε ατομική προσπάθεια, προσφέροντας ο καθένας το μέγιστο της βοήθειας που μπορούσε  από την θέση που κατείχε!







Μέσα από τις παραπάνω δραστηριότητες, θεωρώ πως κατανοήσαμε όλοι ότι για να οικοδομηθεί μια ομάδα πρέπει να υπάρχει η αμέριστη συνεργασία των μελών της αλλά και η ανάλογη εμπιστοσύνη η οποία πρέπει να αποδεικνύεται έμπρακτα!  


  • Η πρώτη ημέρα του προγράμματος ολοκληρώθηκε με μία σύντομη συζήτηση - ανατροφοδότηση των όσων προηγήθηκαν μέσα στη μέρα. Η ομάδα είχε δέσει και το πρόγραμμα μας είχε κερδίσει!! Η προσμονή για την επόμενη μέρα ήταν τεράστια!!

Δες ακόμη:   





2 σχόλια:

  1. Γιώργος Πατσουλάκης30 Σεπτεμβρίου 2013 στις 11:46 π.μ.

    Καταπληκτική δουλειά και φανταστική περιγραφή, Δώρα! Ένα μεγάλο Μπράβο και σε ευχαριστούμε για όλα όσα ,άκρως ενδιαφέροντα,μας μεταφέρεις από την εμπειρία σου στην Ισλανδία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Γιώργο μου για τα καλά σου λόγια...πάντα!!! Προσπαθώ να μεταφέρω όσα έζησα εκεί με πολύ μεγάλο ενθουσιασμό αφού πραγματικά θεωρώ πως ήταν μια εξαιρετική εμπειρία!!!

      Διαγραφή